Een beschrijvend verhaal.

Vanmorgen was er weer een gesprek over Meg en ons met maatschappelijk werkster en de psychologe van Adelante. gesproken is er over hoe het met Meg gaat en mijzelf, hoe het met de woningaanpassingen gaat en plannen voor leuke uitjes,  De maatschappelijk werkster sloot af met een ontzettend passend verhaal. Ok wij hadden Meg niet vanaf de geboorte zo hoe ze nu is, maar voor de rest klopt het verhaal wel. Ik  schrijf het hieronder neer:


"Welkom in Holland"
 Ik wordt vaak gevraagd om te beschrijven hoe het is om een kind op te laten groeien met een handicap - om mensen te helpen die niet die unieke ervaring kennen, het begrijpelijk te maken, om een voorstelling te geven hoe het voelt. Het is ongeveer als volgt.

Wanneer je een baby verwacht, is het net een fantastische vakantiereis -- naar Italië. Je koopt een stelletje reisgidsen en maakt erg mooi plannen. Het Colloseum, het Sint Pieterplein, de Sixtijnse Kapel, het Vaticaan, de gondels in Venetië. Je leert een paar handige Italiaanse zinnetjes. Het is allemaal opwindend, je verwacht er veel van.

Na maanden van voorbereiding, komt eindelijk de dag van vertrek. Je pakt je koffers en gaat richting vliegveld. Vele uren later landt het vliegtuig. De stewardess komt en zegt: "Welkom in Holland". "Holland !!?? zeg je. "Wat bedoeld u met Holland? ik heb een reis naar Italië gepland, ik leef in de veronderstelling dat ik in Italië zou zijn nu. Mijn hele leven heb ik gedroomd over Italië.

Maar er is een verandering in het vluchtplan, Ze zijn geland in Holland en daar moet je blijven. Het is belangrijk om te weten dat ze je niet naar een verschrikkelijke vreselijke plek hebben gebracht, vol met pest, ziekte en alleen maar ellende. Het is alleen een andere plaats. Dus moet je nu erop uitgaan om nieuwe gidsen te kopen. En je moet een hele nieuwe taal leren. En je zult een hele nieuwe groep mensen leren kennen die je anders misschien nooit was tegengekomen.

Het is alleen een andere plaats. Het is in tempo een minder snel land, minder flitsend. Maar nadat je er een tijd betnt geweest en je diep ademgehaald hebt, kijk je rond en begin je te zien dat Holland veel water heeft, molens, tuilpen, dat Holland zelfs hele mooie Rembrandts heeft.

Maar iedereen die je kent is druk met komen en gaan naar Italië, en zij praten er allemaal over wat een fantastische tijd ze hebben. En voor de rest van je leven zou je kunnen zeggen "ja dat was de bedoeling. Dat had ik gepland. "

De pijn daarvan zal nooit verdwijnen, want het verlies van die droom is een ernstig verlies. Maar als je je leven blijft rouwen om het feit dat je niet naar Italië bent geweest, dan zul je nooit vrij kunnen zijn om te genieten van de erg bijzondere, de lieve dingen van Holland.

"Welcome to Holland", van Emily Pearl Kingsley, in boek: Verlieskunde (1996) Utrecht: Lemma. Vertaling : Herman de Mönnick.